Silny głód nikotynowy może być na tyle uciążliwy, że przyczyni się do złamania abstynencji, czyli sięgnięcia po papierosa. Mamy kilka rad, co zrobić, aby pokonać przykre momenty związane z potrzebą zapalenia.
Aby nie dać się silnej potrzebie palenia można:
- wypić 1-2 szklanki wody lub soku
- wykonać kilka głębokich oddechów
- wykonać kilka ćwiczeń fizycznych
- umyć twarz zimna wodą
- umyć zęby odświeżającą pastą
- zjeść jabłko, marchewkę, gryźć pestki, ssać miętowego cukierka lub żuć gumę
- wziąć prysznic
- wyjść na spacer
- zadzwonić do kogoś, kto już długo nie pali
- pójść na spotkanie Anonimowych Palaczy (Nikotynistów)
- zastanowić się nad tym co zmieni wypalenie papierosa i czy warto tracić to, co udało się do tej pory zyskać.
Jeżeli chęć zapalenia papierosa pojawia się zbyt często, a powstrzymywanie się od palenia staje się zbyt uciążliwe – można spotkać się ze specjalistą i porozmawiać na temat farmakologicznego wsparcia. Wsparcie mogą stanowić niektóre leki przeciwdepresyjne, normalizujące zakłócone przez nikotynę funkcjonowanie ośrodków mózgowych, np. bupropion. Łagodzi on objawy zespołu odstawienia nikotyny (u niektórych także przyrost masy ciała) oraz redukuje psychiczną potrzebę sięgnięcia po papierosa. W odróżnieniu od dostępnych bez recepty – gum do żucia i plastrów nikotynowych – bupropion można stosować wyłącznie z przepisu lekarza – specjalisty w leczeniu uzależnień i pod jego nadzorem. Nieumiejętne stosowanie leku może spowodować wystąpienie napadów padaczkowych i innych niepożądanych objawów. Dodatkowo można zastosować plaster lub gumę nikotynową, którą należy żuć bardzo powoli (raczej trzymać między dziąsłem a policzkiem). Szczyt jej działania następuje po ok. 30 min.
Aby zapobiec powrotowi do palenia należy:
- przygotować listę sytuacji, w których najczęściej pojawia się chęć zapalenia papierosa (np. wykonywanie określonych czynności, przebywanie w określonych miejscach, wypicie piwa czy innego alkoholu itp.);
- przygotować listę swoich własnych sygnałów ostrzegawczych (zawierającą specyficzne dla siebie sytuacje, w których najczęściej sięgało się po papierosa);
- możliwie często porównywać swój stan i swoje zachowania z listami sytuacji i sygnałów;
- włączać bliskie i zaufane osoby do wychwytywania zachowań (sygnałów, sytuacji) świadczących o tym, że dzieje się „coś”, co może sprowokować sięgnięcie po papierosa (osobie uzależnionej trudno jest zaobserwować zmianę);
- mieć wykaz konkretnych działań w przypadku pojawienia się któregokolwiek z sygnałów;
- systematycznie doskonalić swoje życie bez nikotyny (dbając także o rozwój duchowy), bowiem samo tylko powstrzymywanie się od palenia nie wystarcza do zabezpieczenia się przed sięgnięciem po papierosa i nie gwarantuje utrwalenia się tego stanu.
Autor: dr med. Bohdan T. Woronowicz, Akmed Centrum Konsultacyjne
(Tytuł i lead pochodzą od redakcji; oprac. red. EB)
fot. iStock