Heroina jest narkotykiem opiatowym, pochodną morfiny, czyli występującej naturalnie substancji odurzającej uzyskiwanej z owoców azjatyckiego maku lekarskiego. Narkotyk ten ma zwykle postać białego lub brunatnego proszku albo czarnej lepkiej substancji. Może być wstrzykiwany, wciągany przez nos bądź wdychany. Każda z tych metod prowadzi do uzależnienia i poważnych problemów zdrowotnych.

 

Wpływ na mózg

Heroina, gdy dociera do mózgu, jest przekształcana w morfinę i wiąże się z receptorami opioidowymi, zwłaszcza tymi, które są zaangażowane w odczuwanie bólu i przyjemności. Receptory te znajdują się także w pniu mózgu, który odpowiada za kluczowe dla życia procesy, np. regulację pracy serca, ciśnienia tętniczego, temperatury oraz oddychanie. Dlatego przedawkowanie heroiny często objawia się zaburzeniami w funkcjonowaniu układu oddechowego.

Przy regularnym zażywaniu heroiny rozwija się duża tolerancja na tę substancję. W związku z tym, reakcje fizjologiczne i psychologiczne po jej zażyciu zmniejszają się, a organizm potrzebuje coraz większej dawki narkotyku, aby osiągać ten sam efekt pobudzenia. Dlatego heroina zaliczana jest do substancji bardzo szybko i silnie uzależniających. Szacuje się, że w sidła nałogu wpada około 23 proc. jej użytkowników.

Skutki dla zdrowia

Nadużywanie heroiny wywołuje poważne szkody zdrowotne. U heroinistów mogą pojawić się problemy z płucami, żyłami, infekcje wyściółki i zastawek serca, ropienie i choroby wątroby lub nerek. Co więcej, „uliczna” heroina często zawiera toksyczne zanieczyszczenia, które powodują nieodwracalne uszkodzenia kluczowych organów.

Nałogowe zażywanie heroiny prowadzi do fizycznego uzależnienia, czyli stanu, w którym organizm przystosowuje się do stałej obecności narkotyku. Jeżeli uzależniony nagle ogranicza lub wstrzymuje zażywanie heroiny, zaczyna doświadczać silnych objawów abstynencyjnych. Mogą się one pojawić już w ciągu kilku godzin po zażyciu narkotyku. Najczęściej są to silny niepokój, ból mięśni i kości, bezsenność, biegunka oraz wymioty, a także uderzenia zimna i niekontrolowane odruchy.

Biorąc pod uwagę fakt, że heroina często aplikowana jest dożylnie, istnieje duże ryzyko zakażenia wirusem HIV lub żółtaczką.

Sposoby leczenia

Istnieje szereg terapii pomagających osobom uzależnionym od heroiny. W leczeniu stosowane są zarówno farmaceutyki, jak i terapie behawioralne. Najlepsze efekty przynosi jednak umiejętne łączenie obu tych metod.

Terapia zwykle rozpoczyna się od wspomaganej medycznie detoksykacji, która ma pomóc pacjentom bezpiecznie oczyścić organizm z heroiny. Leki, takie jak klonidyna i buprenorfina, mogą być wykorzystywane do zminimalizowania objawów odstawienia. Jednak sama detoksykacja nie zapobiega nawrotom, jest jedynie pierwszym krokiem na drodze do wyjścia z nałogu.

Leczenie uzależnienia od heroiny opiera się na terapiach behawioralnych w formie poradnictwa indywidualnego lub grupowego. Skuteczna jest także terapia kognitywno-behawioralna mająca na celu modyfikację oczekiwań i zachowań pacjenta związanych z nadużywaniem narkotyków, a także zwiększenie umiejętności radzenia sobie z różnymi czynnikami wywołującymi stres.

Oprac. NewsNet
fot. iStock

Źródło: Drugabuse.gov

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *