Anonimowi Hazardziści to wspólnota mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się doświadczeniem, siłą i nadzieją na to, że mogą rozwiązać wspólny problem, a jednocześnie pomagać w zdrowieniu innym uzależnionym. Jedynym wymogiem uczestnictwa w grupie jest chęć zaprzestania uprawiania hazardu.
Większość patologicznych hazardzistów niechętnie przyznaje się do tego, że ma problem z hazardem. Nikt bowiem nie lubi myśleć, że różni się od innych ludzi. – Dlatego też – jak wyznają anonimowi hazardziści na stronie internetowej Wspólnoty – nie dziwi fakt, iż nasze uprawianie hazardu charakteryzowały niezliczone, daremne próby udowodnienia, że możemy grać tak, jak inni ludzie. Myśl, że w jakiś sposób, pewnego dnia będziemy mogli kontrolować uprawianie hazardu, jest wielką obsesją każdego nałogowego hazardzisty. Upieranie się przy tej iluzji jest wręcz zdumiewające. Wielu doprowadziło to za bramy więzień, do obłędu lub śmierci.
Żyć poza iluzją
Członkowie Wspólnoty nauczyli się jednak przyznawać do tego, że utracili kontrolę nad uprawianiem hazardu. Identyfikacja z problemem to pierwszy krok w ich zdrowieniu. – Jeśli chodzi o hazard, to musimy pozbyć się iluzji, iż jesteśmy tacy, jak inni ludzie lub wkrótce możemy nimi być – tłumaczą anonimowi hazardziści. – Każdy z nas miewał momenty, kiedy czuł, że odzyskał kontrolę, ale te chwile, zwykle krótkie, zawsze zapowiadały jeszcze mniejszą kontrolę, co prowadziło do żałosnej i niepojętej demoralizacji. Jesteśmy przekonani, że hazardziści, tacy jak my, znajdują się całkowicie pod wpływem postępującej choroby. Po jakimś czasie jest z nami gorzej, nigdy lepiej.
Historia AH
Wspólnota Anonimowych Hazardzistów powstała w wyniku przypadkowego spotkania dwóch mężczyzn w styczniu 1957 roku. Łączyły ich podobne historie, pełne problemów i nieszczęść spowodowanych obsesją uprawiania hazardu. Po miesiącach regularnych spotkań żaden z mężczyzn nie powrócił do tej czynności. Zgodnie stwierdzili, że aby zapobiec ponownemu upadkowi, muszą wprowadzić pewne zmiany w swoich charakterach. W tym celu przyjęli zasady duchowe sprawdzone przez wspólnoty ludzi wychodzących z innych uzależnień. Słowo „duchowe” w tym kontekście odnosi się do cech ludzkiego umysłu, które reprezentują najwyższe wartości, takie jak życzliwość, wielkoduszność, uczciwość i pokora. Aby zachować abstynencję, mężczyźni uznali za niezwykle istotne także niesienie nadziei innym nałogowym hazardzistom.
Dzięki nagłośnieniu sprawy przez wpływowego dziennikarza prasowego i prezentera telewizyjnego pierwsze spotkanie grupowe Anonimowych Hazardzistów odbyło się 13 września 1957 roku w Los Angeles w Kalifornii. Od tego czasu Wspólnota znacznie się rozwinęła – kolejne grupy powstają na całym świecie. Pierwsza w Polsce grupa Anonimowych Hazardzistów, która przyjęła nazwę „Jedynka”, została założona w Warszawie w lutym 1995 roku. Od tego czasu Wspólnota stale się rozrasta, a mityngi AH odbywają się w coraz większej liczbie polskich miast.
Zdrowienie na pierwszym miejscu
Wspólnota utrzymuje się z własnych dobrowolnych datków i nie pobiera opłat członkowskich za uczestnictwo w grupach. Anonimowi Hazardziści nie mają powiązań z żadną sektą, grupą wyznaniową, polityką, organizacją czy instytucją. Nie angażują się też w jakiekolwiek polemiki. Podstawowym celem członków Wspólnoty jest zaprzestanie uprawiania hazardu oraz pomoc innym nałogowym hazardzistom w uczynieniu tego samego.
Opracowano na podstawie www.anonimowihazardzisci.org
fot. iStock