Czynni hazardziści różnią się między sobą typami świadomości. Są wśród nich: zawodowcy, przegrani i silnie uzależnieni, kontrolujący grę, rozrywkowi oraz początkujący. Podział ten powstał w oparciu o badania poziomu samokontroli graczy oraz skalę poniesionych przez nich strat finansowych. Wyniki badań opublikowano w raporcie Fundacji CBOS.

 

Zawodowcy

To pierwszy typ opisany przez autorów raportu. W badaniu ten typ reprezentuje dwóch pokerzystów, którzy grają i stacjonarnie i przez Internet. Zawodowcy mają świadomość ryzyka, jakie niesie za sobą gra, kontrolują je m.in. za pomocą metod statystycznych. Gra jest dla nich pracą, odnoszą sukcesy i utrzymują się z niej. Uprawianie hazardu jest dla nich pracą także dlatego, że wymaga dobrego przygotowania, stałego kształcenia się, doskonalenia. Zawodowcy mają negatywny stosunek do gier losowych, automatów itd. Stawiają na taktykę. Poker to dla nich gra obciążająca psychicznie, ponieważ stale śledzą wyniki innych graczy, szacują zyski i straty. Jeden z badanych graczy zawodowych mówił o poczuciu wypalenia psychicznego, mimo bardzo młodego wieku.

Przegrani i silnie uzależnieni

Przedstawiciele tego typu świadomości hazardzistów w pełni zdają sobie sprawę z ryzyka związanego z grą, ponieważ stracili bardzo wiele – z powodu hazardu rozpadły się ich rodziny. Przegrani i uzależnieni nadal grają, lecz na bardzo niskie stawki – na większe ich nie stać. Pieniądze pożyczali również od lichwiarzy. Mają wieloletnie doświadczenie w różnych rodzajach gier (automaty, poker i black jack w kasynie, wyścigi konne itd.).. Tego typu gracze nie racjonalizują swoich problemów – są świadomi uzależnienia. „Przegrani” stosują proste metody samokontroli – przed wizytą w kasynie czy salonie gier odkładają niewielką kwotę z przeznaczeniem na podstawowe produkty żywnościowe lub wcześniej robią zakupy, ponieważ wiedzą, że nawet jeśli zaczną przegrywać wcześnie to przegrają wszystkie pieniądze.

Kontrolujący grę

Kolejnym opisanym w raporcie CBOS typem świadomości hazardzistów są gracze kontrolujący grę. Mają oni świadomość ryzyka związanego z uprawianiem hazardu i starają się je kontrolować oraz nie powtarzać bardziej ryzykownych zachowań. W typie kontrolującym autorzy raportu wyróżnili dwa warianty:

  • wariant A – są to osoby, które osobiście doświadczyły wysokiej przegranej w krótkim czasie lub przegrali na tyle dużo, że zmuszeni byli wziąć kredyt. Do tego wariantu zalicza się też osoby, które z powodu gry straciły pracę. Jednak tak wysoka przegrana w ich życiu więcej się nie powtórzyła – nadal grali, lecz na znacznie niższe stawki.
  • wariant B – to hazardziści, którzy mają świadomość, że gra może doprowadzić do „stoczenia się”, dlatego nie grają wysoko.


Rozrywkowi

Hazardziści o tym typie świadomości nie dostrzegają większego ryzyka związanego z uprawianiem hazardu, mają poczucie bezpieczeństwa. Rozrywkowi nie doświadczyli wysokiej przegranej. Mają świadomość strat finansowych, lecz traktują je jako element wkalkulowany w grę. Według autorów raportu, tego typu gracze stosują różne strategie racjonalizacyjne, dające poczucie bezpieczeństwa, m.in.: twierdzą, że gra nie obciąża ich budżetu domowego, nie chodzą do kasyna, w którym można przegrać więcej niż np. w zakładach bukmacherskich (tu z kolei obstawiają tylko dyscypliny, na których się znają), uogólniają motywy grania, twierdząc, że wszędzie tam, gdzie jest ryzyko finansowe, występuje hazard.

Początkujący

Ostatnim z opisanych typów świadomości hazardzistów jest typ gracza początkującego. Wyróżnia ich brak refleksji nad negatywnymi doświadczeniami, głównie dlatego, że ich porażki nie są duże. To gracze na ogół młodzi i z małym doświadczeniem. Racjonalizacja problemu jest u nich bardzo prosta, np.: uważają, że lepiej być nałogowym graczem niż nałogowym alkoholikiem albo narkomanem lub jeśli przegra się pieniądze przeznaczone na konkretną rzecz, to kupi się ją taniej. Początkujący korzystają głównie z usług zakładów bukmacherskich i automatów.

Na podstawie raportu Fundacji CBOS opracowała EB
fot. iStock

Projekt badawczy pt. „Opracowanie rozpowszechnienia oraz identyfikacja czynników ryzyka i czynników chroniących: a) hazardu, w tym hazardu problemowego / patologicznego, b) innych uzależnień behawioralnych” Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej realizowała w latach 2011-2012. Celem projektu było określenie rozpowszechniania różnych form hazardu i innych uzależnień behawioralnych w populacji ogólnopolskiej oraz zidentyfikowanie czynników chroniących i czynników ryzyka tych uzależnień. Badanie było współfinansowane ze środków Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *